To Oblomov –
Mooi stuk van Charlotte Remarque over ontlezing. Als het over efficiency gaat, denk ik vaak aan Algernon en Jack, aan Oblomov, des Esseintes en Frits van Egters *. Aan al die zelfvoldane, genotzuchtige en toch ook enorm vermakelijke literaire personages die thuis blijven en niks uitvreten wat voor nuttig doorgaat.
Er schuilt zoveel waarde in ijdelheid. In dralen, lummelen, vervelen en voor je uit dromen. In Oblomovven en in being Earnest. Het is de stilte waarnaar we zoeken in duizend retreats, yogalessen en wandelvakanties, de zachtheid waarnaar we verlangen in onze relaties, de ontspanning die we missen in zowel ons werkende leven als onze vrije tijd, de waarheid over ons eigen menselijk tekort die we niet onder ogen durven te komen.
Wil ik een roman met plezier lezen, dan moet ik hem aandachtig lezen. Wil ik een roman aandachtig lezen, dan doe ik er lang over. Behoorlijk lang. Vroeger schaamde ik mij daarvoor, vooral als ik van vrienden hoorde dat ze alweer in drie boeken tegelijk bezig waren. Daar ben ik mee opgehouden, omdat het me verhinderde te genieten van iets wat ik heel graag doe: lezen.
Het interesseert me niks meer hoeveel boeken ik lees, hoe snel ik ze lees en of ik er een week nadat ze zijn uitgekomen over mee kan praten, zodat ik intelligent en op de hoogte overkom. Wat ik waardevol vind, is om ze zo wakker mogelijk te lezen, zodat ze in mij nieuwe, onverwachte verbanden aan kunnen gaan met de dingen die op mijn pad komen. Om dat te kunnen doen, moet ik eerst accepteren dat ik geen Audi RS7 ben.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
* Oscar Wilde: The Importance of being Earnest
* Joris-Karl Huysmans: A rebours
* Gerard Reve: De Avonden
* Ivan Gontsjarov: Oblomov
Illustraties: Boris Kulikov